Mianem powyższym objęty został
obszar o powierzchni około 100 ha położony w centrum Wrzeszcza,
jedna z największych dzielnic Gdańska. ...
Wrzeszcz w pierwszym okresie
organizacji życia miasta Gdańsk z wielu względów przyjął
samorzutnie rolę centrum nowoodbudowującego się miasta. Złożyły
się na to różne przyczyny: bardzo dogodne położenie na trasie,
komunikacyjnej łączącej Gdańsk, Sopot i Gdynię, znaczny procent
zachowanej w dobrym stanie zabudowy w porównaniu z ogromnym
zniszczeniem śródmieścia Gdańska, tradycje historyczne środowiska
polskości w okresie międzywojennym w Gdańsku oraz brak
sprecyzowanych poglądów w sprawie organizacji przestrzennej całego
zespołu tzw. trójmiasta (Gdańsk, Sopot i Gdynia wraz z szeregiem
osiedli pośrednich jak Wrzeszcz, Oliwa i Orłowo).
Wraz ze stałym wzrostem liczby
mieszkańców rozwinął się handel – wyrosły liczne kramy i
sklepy, rozpoczęła się żywiołowa odbudowa i nowe budownictwo, projekt domu.
Akcja ta, chaotyczna i bezplanowa nie była niczym regulowana poza
wyznaczeniem nowej linii zabudowy, zaprojektowanego poszerzenia
głównej trasy komunikacyjnej - ulicy Grunwaldzkiej. Okres ten
pozostawił nam w spadku wznoszone przez wojennych dorobkiewiczów i
różne prywatne zrzeszenia typowe dla lat międzywojennych 3
kondygnacyjne czynszówki z licznymi drobnymi sklepikami i pewną
ilością mieszkań dla właścicieli. Znamienny dla tego okresu był
brak jakiejkolwiek konstruktywnej, koordynacji, zamierzeń
inwestycyjnych oraz zupełny brak jakichkolwiek koncepcji
plastycznego ukształtowania całości.
Koniec tych bezplanowych poczynań
nastąpiła dopiero z chwilą przystąpienia do opracowania projektu
planu zagospodarowania przestrzennego zespołu trójmiasta. W planie
tym określony został charakter Wrzeszcza jako dzielnicy
mieszkaniowej. Jednocześnie postępująca odbudowa śródmieścia
Gdańska rozpoczęła stałe radykalne posuwanie się funkcji centrum
z Wrzeszcza do Gdańska. Wrzeszcz zaczął powoli odzyskiwać
pierwotny charakter dzielnicy mieszkaniowej.
Brak komentarzy:
Nowe komentarze są niedozwolone.