Aleja grunwaldzka - fot z ok. 1960 ze zbiorów K.J. Szczepańskich |
Za przykładem stolicy przyjęto nazwę
G. D. M. od nazwy głównej arterii komunikacyjnej ulicy
Grunwaldzkiej G. D. M. zamieszkiwało wtedy około 18 tys.
mieszkańców. Teren jej rozciągał się symetrycznie wzdłuż
głównej arterii pasem szerokości 600 i długości l500 m. Od
północnego - wschodu był ograniczony terenami kolei o nasilonym
ruchu tranzytowym i podmiejskim które rozdzielają jednocześnie
G. D. M. od północno-wschodniej dzielnicy Wrzeszcza. Od
południowego-zachodu przylega G. D. M. do pasma zalesionych wzgórz
naturalnych parków leśnych. Zrealizowana, dwujezdniowa 45 - 50 m.
szer. arteria komunikacyjna ul. Grunwaldzka; obudowana
fragmentarycznie wspomnianymi już wcześniej czynszówkami oraz
wzniesionymi w następnym okresie takimi obiektami jak P. D. T. hotel
robotniczy i szereg wojewódzkich central handlowych:
chemicznej,odzieżowej i innych – stanowi główną oś
kompozycyjną dzielnicy. Bezpośrednio na zapleczu arterii leżą
kwartały willowej zabudowy - pozostałości z dawnej dzielnicy
warstw uprzywilejowanych.